Σελίδες

Τρίτη 7 Ιουνίου 2016

ΠΑΙΔΙ: ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑ

Η κατακτηση της ομιλiας και η  κατανοηση της γλωσσας  απο το παιδι[1]


Ήδη το παιδί, από τον 15ον  μήνα της ηλικίας του, κατανοεί   μεγάλο αριθμό προτάσεων, έστω και αν η κατανόηση ξεκινά πολύ νωρίτερα. Εκτιμούμε εξάλλου ότι  τα θεμέλια του γλωσσικού συστήματος δομούνται γύρω   στην ηλικία των 4 ετών, και  ακόμη σε αυτή την ηλικία, η εκμάθηση της γλώσσας βρίσκεται στο ξεκίνημά της, απαιτώντας  αρκετό χρόνο ακόμη για να αποπερατωθεί.  Επομένως, το παιδί, μέχρι την ηλικία των 33 μηνών,  «μαθαίνει»  το ουσιώδες της μητρικής του γλώσσας – δηλαδή, κατά τις πρώτες 1000 μέρες της ζωής του, κατόπιν συνεχής και καθημερινής «άσκησης».

Συμφώνα με τον DMcCARTHY (1952), το παιδί των 18 μηνών, που βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της μιας λέξης (μαμά, γάλα, νερό, ψωμί,…), μόλις που αρχίζει να χρησιμοποιεί και να ομαδοποιεί πέραν της μιας λέξης (γάλα, θέλω γάλα, νερό, θέλω νερό,…).  Στα 2 ½  του χρόνια, ένα χρόνο αργότερα, φτιάχνει προτάσεις των 2 ή 3 λέξεων (θέλω γάλα, μαμά θέλω γάλα,…).
Γύρω στα 3 ½  του χρόνια, οι προτάσεις του είναι ολοκληρωμένες και περιλαμβάνουν μέσον όρο 4 λέξεις (θέλω να πάω σπίτι,…).  Στα 7 ½  του χρόνια, οι προτάσεις του  παιδιού περιλαμβάνουν 6 λέξεις (θέλω να παίξω με τον Νίκο,…).

Σύμφωνα με τον BYRD (1927), η μορφή των προτάσεων που εκφέρει ένα παιδί θα πλησιάσει εκείνη του ενήλικα, μόνο όταν το παιδί γίνει 8 χρονών.   Εξ άλλου, μια μελέτη του CHOMSKY, που αφορούσε στη σύνταξη μιας πρότασης, έδειξε ότι κάποιες συντακτικές δομές προτάσεων, ιδιαίτερα δύσκολες, όπως, για παράδειγμα:
 « Ο Ανδρέας ρώτησε τον Γιώργο τι θα κάνει», δεν κατανοούνται ακόμη πλήρως από τα παιδιά της ηλικίας των 10 χρόνων.

O VAN HATTUM  (1955) σημειώνει ότι η άνεση στον λόγο και η προφορά των συμφώνων δεν φτάνουν στην πλήρη ωριμότητά τους, παρά μόνο στην ηλικία των 8 χρονών.

Επίσης, φαίνεται ότι η ακουστική διάκριση των φωνημάτων (δηλαδή των συμφώνων και των φωνηέντων) δεν αναπτύσσεται, παρά μόνο γύρω στην ηλικία των 7 χρονών (R.S.TIKOFSKY και J.R. MC ΙNISH, 1968).

Συνεπώς, η κατάκτηση της γλώσσας από ένα παιδί, δεν ολοκληρώνεται τόσο γρήγορα από ό,τι νομίζουμε.






[1] Μετάφραση και επιμέλεια:  ΝΙΚΟΣ ΑΓΑΘΟΚΛΕΟΥΣ
Πηγή: MARIE – MADELEINE BRAUN – LAMESCH (LABORATOIRE DE  PSYCHOLOGIE, UNIVERSITÉ DE POITIER, στο  “ LE RÔLE DE L’  IMITATION DANS L’ ACQUISION DU LANGAGE”, EFNANCE, SEPTEMBRE – DECEMBRE 1972  (NUMERO SPÉCIAL ).

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016

Γράμμα στους ασθενείς μου

Αγαπητοί ασθενείς
Το πρώτο σημαντικό πράγμα που νομίζω ότι οφείλω να σας πω είναιτούτο:
Ελάτε όπως είστε !

Μην ανησυχείτε και μη φοβάστε !

Εσείς που έχετε ανάγκη βοήθειας και υποστήριξης, είτε στιγμιαία είτε μακροπρόθεσμα, εσείς που έχετε ανάγκη να σας ακούσουν, που έχετε ανάγκη ενός χώρου όπου θα είστε εσείς ! και όπου θα τύχετε πλήρη σεβασμού, σας διαβεβαιώνω ότι έχετε πραγματοποιήσει το πιο δύσκολο, κάνατε δηλαδή το πρώτο βήμα !

Η θεραπεία θα είναι αυτή την οποία θα κάνετε εσείς να είναι.

Λοιπόν, ο ψυχολόγος σας οφείλει να σας ακροάζεται και οφείλει να σας προτείνει έναν χώρο όπου θα μπορείτε να είστε ο εαυτός σας ! όπου η προσωπικότητά σας και η ταυτότητά σας θα μπορέσουν να αναδυθούν.    
Αυτός ο χώρος θα είναι δικός σας, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου που θα τον επενδύετε ψυχικά. Είναι μια επένδυση για σας, για την ευεξία σας. Είναι λοιπόν σημαντικό να αισθάνεστε ασφάλεια και εμπιστοσύνη. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σας κατευθύνει και να σας οδηγεί προς μια κατεύθυνση, την οποία δεν θα επιθυμούσατε εσείς ο ίδιος να ακολουθήσετε.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, τον οποίο θα χρειαστείτε για να καταλάβετε προς τα πού κατευθύνεστε, ο ψυχολόγος σάς ακροάζεται και δεν σας επηρεάζει. Μην αποδεχτείτε τους άλλους να σας εξουσιάζουν, όποιοι και να είναι αυτοί.  Η θεραπείας σας έχει ένα στόχο : να αναλάβετε τη ζωής σας, τη  δική σας ζωή η οποία  σας ανήκει, αποκτώντας επαρκή αυτονομία και κάνοντας τις δικές σας επιλογές, όποιες και να είναι αυτές.

 Καμία κριτική δεν πρέπει να σας ασκηθεί !

Η ζωή σας είναι, και κανείς δεν μπορεί να τη βιώσει στη θέση σας. Τα βιώματά σας είναι προσωπικά και κανείς δεν μπορεί να τα βιώσει διαφορετικά απ’ ό,τι τα βιώνετε εσείς.

Παραμείνετε στη θεραπεία σας όσο εσείς κρίνετε αναγκαίο !

Εσείς είστε που θα αισθανθείτε να μην έχετε πλέον ανάγκη να στηρίζεστε πάνω σε κάποιον.

Βρείτε χρόνο για τα αποχαιρετιστήρια !

Το να συναντηθείτε μια τελευταία φορά, το να μπορέσετε να αποχαιρετήσετε τον ψυχολόγο σας, αυτό δηλώνει ότι η θεραπεία σας είχε καλή κατάληξη.

Ευχαρίστησή μου ήταν,  που μοιράστηκα μαζί σας αυτά τα πρώτα βήματα της θεραπευτικής σας πορείας…

[στο http://www.catherine-meyer.com/blog/lettre-a-mes-patient-e-shtm. Μετάφραση και διασκευή: Νίκος Αγαθοκλέους]