ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ

 22 Μαρτίου 1996

AEPU (Association des enseignants en psychologie des universités)  :

Institut de psychologie, 28, rue Serpente, 75006 Paris.

ANOP (Association nationale des organisations professionnelles) : 20 bis, Grand’ Rue – Croix – Rouge, 13013 Marseille.

SFP (Société française de psychologie): Institut de psychologie, 28, rue Serpente, 75006 Paris.

Μετάφραση, προσαρμογή και γενική επιμέλεια : 

Νίκος Αγαθοκλέους 

(Κλινικός Ψυχολόγος)

Τελική διόρθωση κειμένου :  Χριστάκης Αγαθοκλέους &   Νίκος  Ευθυμίου, Καθηγητές ελληνικής φιλολογίας. Νομική  επιμέλεια : Μερκούρης Αγαθοκλέους (Δικηγόρος)

Δεν υπάρχουν πνευματικά δικαιώματα για τον παρών Κώδικα, το μόνο που ζητείται είναι να γίνει αναφορά στο:

22 Mars 1996. AEPU (Association des enseignants en psychologie des universités) :

Institut de psychologie, 28, rue Serpente, 75006 Paris.

ANOP (Association nationale des organisations professionnelles) : 20 bis, Grand’ Rue – Croix – Rouge, 13013 Marseille.

SFP (Société française de psychologie): Institut de psychologie, 28, rue Serpente, 75006 Paris.

[Ας σημειωθεί ότι ο παρών κώδικας, που είναι του 1996, έχει επικαιροποιηθεί το 2012 τον οποίο θα βρείτε στα γαλλικά στον σύνδεσμο αυτό: http://www.codededeontologiedespsychologues.fr/LE-CODE.html]




ΠΡΟΟΙΜΙΟ

Ο σεβασμός του ανθρώπου μέσα από την ψυχική του διάσταση είναι ένα αναφαίρετο δικαίωμα. Η αναγνώριση του δικαιώματος αυτού εδραιώνει τις πράξεις των ψυχολόγων.   Ο παρών Κώδικας Δεοντολογίας απευθύνεται σε άνδρες και γυναίκες, εγγεγραμμένους στο Μητρώο Επαγγελματιών Ψυχολόγων,  παρέχοντας σε αυτούς θεμελιώδεις  επαγγελματικούς κανόνες, ανεξάρτητα των μεθόδων που εφαρμόζουν, τόσο για την άσκηση του επαγγέλματός τους, όσο και του επαγγελματικού τους πλαισίου, συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματικών τους δραστηριοτήτων που αναπτύσσουν στον τομέα της διδασκαλίας και της έρευνας.   Πρώτιστος στόχος του παρόντος Κώδικα Δεοντολογίας είναι να διαφυλάξει το κοινό και τους ψυχολόγους από την κακή χρήση της ψυχολογίας και από τη χρήση μεθόδων και τεχνικών που επικαλούνται παράνομα την ψυχολογία.

ΤΙΤΛΟΣ Ι
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ _____________________________________________________________________
Η πολυπλοκότητα των ψυχολογικών συνθηκών αντίκειται της απλής και συστηματικής εφαρμογής πρακτικών κανόνων. Ο σεβασμός του παρόντος Κώδικα Δεοντολογίας στηρίζεται σε ένα ηθικό στοχασμό και στην ικανότητα κρίσης του κάθε ψυχολόγου, για να τηρηθούν οι πιο κάτω θεμελιώδεις αρχές:

1/  Σεβασμός των δικαιωμάτων του ανθρώπου

Ο ψυχολόγος βασίζει την πρακτική του, τόσο σε εθνικά, ευρωπαϊκά όσο και σε διεθνή νομοθετήματα, που αφορούν στο σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων των ανθρώπων και κυρίως της αξιοπρέπειάς τους, της ελευθερίας τους και της προστασίας τους. Ο ψυχολόγος δεν μπορεί να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε ψυχολογική παρέμβαση χωρίς την αβίαστη και αποσαφηνισμένη  συγκατάθεση του ενδιαφερόμενου ατόμου. Αντίστοιχα, ο οποιοσδήποτε μπορεί να αποταθεί ελεύθερα και απευθείας σε ψυχολόγο της δικής του επιλογής. Ο ψυχολόγος διαφυλάσσει την προσωπική ζωή των ατόμων μέσα από τη διασφάλιση του επαγγελματικού απορρήτου, συμπεριλαμβανομένων και των συναδέλφων του. Σέβεται τη θεμελιώδη αρχή σύμφωνα με την οποία κανείς δεν μπορεί να αποκαλύψει οτιδήποτε για τον άλλο.

2/ Ειδημοσύνη

Η ειδημοσύνη του ψυχολόγου απορρέει από θεωρητικές γνώσεις, για τις οποίες ο ψυχολόγος τηρείται συνεχώς ενήμερος,  καθώς επίσης από συνεχή επιμόρφωση και εκπαίδευση που του επιτρέπει να διακρίνει την προσωπική του εμπλοκή μέσα από την κατανόηση του ατόμου. Ο κάθε ψυχολόγος αναγνωρίζει τα όρια των ιδιαίτερων επαγγελματικών του προσόντων, καθώς επίσης τους περιορισμούς της πανεπιστημιακής εξειδίκευσής του και της εμπειρίας του. Αρνείται οποιαδήποτε παρέμβαση εφ’ όσον  δεν έχει τις  απαιτούμενες  εξειδικευμένες γνώσεις.


3/ Ευθύνη

Πέραν των ευθυνών που καθορίζονται από τον Νόμο, ο ψυχολόγος έχει την επαγγελματική ευθύνη των πράξεών του. Δεσμεύεται στο ότι οι παρεμβάσεις του θα είναι σύμφωνα με τους κανονισμούς του παρόντος Κώδικα. Ο ψυχολόγος αποφασίζει, μέσα στα πλαίσια των επαγγελματικών του εξειδικεύσεων, για την επιλογή και εφαρμογή των ψυχολογικών μεθόδων και τεχνικών, που εκπονεί και πραγματοποιεί. Φέρει την αποκλειστική ευθύνη των επιλογών του, των άμεσων επιπτώσεων των  πράξεών του και γνωμοδοτήσεών του.

4/ Εντιμότητα

Ο ψυχολόγος οφείλει να είναι έντιμος στην οποιαδήποτε επαγγελματική του σχέση. Πάνω σε αυτή την υποχρέωση της εντιμότητας του ψυχολόγου,  εδράζονται η τήρηση των Κανόνων Δεοντολογίας και η συνεχής προσπάθεια του ψυχολόγου να τελειοποιεί τις παρεμβάσεις του, να συγκεκριμενοποιεί τις μεθόδους του και να ορίζει με σαφήνεια τους στόχους του.

5/ Επιστημονική τεκμηρίωση

Οι μέθοδοι παρέμβασης που επιλέγονται από  τον ψυχολόγο πρέπει να μπορούν να γίνονται αντικείμενο τεκμηριωμένης  επεξήγησης, σε ότι αφορά το θεωρητικό τους υπόβαθρο και τη δόμησή τους. Οποιαδήποτε εκτίμηση ή αποτέλεσμα πρέπει να μπορεί να γίνεται αντικείμενο συζήτησης αντιμαχόμενων απόψεων μεταξύ των επαγγελματιών.


6/ Σεβασμός του καθορισμένου στόχου

Το μεθοδολογικό πλαίσιο παρέμβασης που εφαρμόζει ο ψυχολόγος ανταποκρίνεται αποκλειστικά και μόνο στους λόγους για τους οποίους παρεμβαίνει. Ο ψυχολόγος, καθώς δομεί την παρέμβασή του μέσα από το σεβασμό του καθορισμένου στόχου, οφείλει, λοιπόν, να λάβει υπόψη τις πιθανές χρήσεις της παρέμβασής του που μπορεί να κάνουν τρίτα άτομα.

7/ Επαγγελματική ανεξαρτησία.

Ο ψυχολόγος δεν μπορεί να αλλοτριώσει  με οποιοδήποτε τρόπο την αναγκαία ανεξαρτησία του για την άσκηση του επαγγέλματός του.

ΡΗΤΡΑ ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΣ

Σε οποιαδήποτε περίπτωση που ο ψυχολόγος εκτιμά ότι δεν μπορεί να σεβαστεί τις αρχές αυτές, έχει το δικαίωμα άρνησης προσφοράς οποιασδήποτε ψυχολογικής  υπηρεσίας.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ
Η ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1:
Η ΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ

Άρθρο 1
Η νομική κατοχύρωση του Επαγγελματία Ψυχολόγου ορίζεται από το Νόμο 59 (Ι) 2009 – Ο περί Εγγραφής Επαγγελματιών Ψυχολόγων (τροποποιητικός) Νόμος του 2009 -  που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις 26/06/2009. Είναι ψυχολόγοι τα άτομα που πληρούν τα προσόντα, όπως αυτά προνοούνται  από το νόμο και είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Επαγγελματιών Ψυχολόγων. Οποιαδήποτε μορφή σφετερισμού του τίτλου του ψυχολόγου [βλέπε Νόμο 68 (Ι)/95, άρθρο 12] υπόκειται σε ποινική δίωξη και είναι ένοχος  (ο σφετεριστής) ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις εκατόν πενήντα λίρες, ή και στις δύο αυτές ποινές (Νόμος 68(Ι)/95).

Άρθρο 2
Για την Επαγγελματική άσκηση της ψυχολογίας, απαιτείται από το άτομο που την ασκεί να είναι εγγεγραμμένος στο Μητρώο Επαγγελματιών Ψυχολόγων, σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο της Κυπριακής Δημοκρατίας, και να ασκεί τα καθήκοντα του ψυχολόγου.

Άρθρο 3
Θεμελιώδης αποστολή του ψυχολόγου είναι να φροντίζει με τέτοιο τρόπο, ώστε η κοινωνία να αναγνωρίζει και να σέβεται το άτομο μέσα από την ψυχική του διάσταση. Οι παρεμβάσεις του αφορούν στην ψυχική συνιστώσα του ατόμου, τόσο σε ατομικό όσο και σε  ομαδικό επίπεδο.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ 

Θεμελιώδεις Αρχές 

Σκοπός του Χάρτη αυτού είναι να θέσει τις θεμελιώδεις αρχές που διέπουν τις παρεμβάσεις των Ψυχολόγων, διακηρύσσοντας το αναφαίρετο δικαίωμα του σεβασμού του ανθρώπου μέσα από την ψυχική του διάσταση. Ο Χάρτης στοχεύει να αποτελέσει αντικείμενο αναφοράς όλων των Ψυχολόγων, ανεξάρτητα του χώρου άσκησης του επαγγέλματός τους, των μεθόδων που χρησιμοποιούν, της ιδιότητάς τους, των θεωρητικών ή πρακτικών αναφορών και στόχων τους. Οι Ψυχολόγοι στηρίζουν τις έρευνες και την πρακτική τους σ’ένα επιστημονικό και ειδικό σύνολο γνώσεων, οι οποίες αποτελούν προϊόν συζήτησης και αποδοχής στην επιστημονική κοινότητα. Το αντικείμενο αυτής της επιστήμης είναι το σύνολο των αμοιβαίων σχέσεων, του ψυχικού βίου και στάσεων, όπως παρατηρούνται στην ατομική συμπεριφορά και στην ομάδα.  Οι παρεμβάσεις των Ψυχολόγων προσεγγίζουν και επεξεργάζονται την ιδιωτική ζωή ατόμων και ομάδων. Αυτή η ιδιαιτερότητα τούς δεσμεύει να παρέχουν την πιο υψηλή δεοντολογική προστασία ως απαραίτητη προϋπόθεση στην άσκηση του επαγγέλματός τους.

Οι θεμελιώδεις αρχές του Χάρτη είναι οι ακόλουθες:

Σεβασμός και ανάπτυξη των δικαιωμάτων  και της αξιοπρέπειας των ανθρώπων 

 Ο Ψυχολόγος σέβεται και εργάζεται για την προαγωγή των θεμελιωδών δικαιωμάτων του Ανθρώπου: της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας, της διαφύλαξης της προσωπικής ζωής, της αυτονομίας και της ψυχολογικής ευεξίας. Δεν μπορεί να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε ψυχολογική παρέμβαση χωρίς τη συγκατάθεση του ενδιαφερόμενου ατόμου, εκτός στην περίπτωση όπου ενεργεί κατόπιν δικαστικής εντολής. Αντίστοιχα, οποιοσδήποτε μπορεί να αποταθεί ελεύθερα και απ’ευθείας σε Ψυχολόγο της δικής του επιλογής. Ο Ψυχολόγος διαφυλάσσει την εμπιστευτικότητα της ψυχολογικής παρέμβασης, σέβεται το επαγγελματικό απόρρητο και τη διαφύλαξη της ιδιωτικής ζωής του ατόμου, ακόμη και στη περίπτωση όπου αναλαμβάνει να διαβιβάσει στοιχεία των παρεμβάσεών του.

Ευθύνη 

Μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του, ο Ψυχολόγος αναλαμβάνει την ευθύνη της επιλογής, της εφαρμογής και των επιπτώσεων των μεθόδων και τεχνικών που χρησιμοποιεί. Ταυτόχρονα, αναλαμβάνει την ευθύνη των επαγγελματικών γνωμοδοτήσεων που υποβάλλει σε άτομα, σε ομάδες και στην κοινωνία. Αρνείται οποιαδήποτε παρέμβαση, θεωρία ή τεχνική που έρχεται σε αντίθεση με τις δεοντολογικές αρχές του.

Ειδημοσύνη 

Η ειδημοσύνη του Ψυχολόγου απορρέει από μεταπτυχιακού πανεπιστημιακού επιπέδου εξειδικευμένες θεωρητικές γνώσεις και συνεχή ενημέρωση για τις νέες εξελίξεις στον τομέα του, καθώς και από πρακτική εκπαίδευση εποπτευόμενη από έμπειρους προσοντούχους ακαδημαϊκούς. Ο κάθε Ψυχολόγος ασκεί το επάγγελμα εντός των ορίων των εξειδικευμένων γνώσεών του, όπως προκύπτουν από τις σπουδές του, την εκπαίδευσή του και την ειδική εμπειρία του.

Εντιμότητα

Απαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή των τριών αυτών αρχών είναι η υποχρέωση του Ψυχολόγου να είναι έντιμος στην άσκηση του συνόλου των δραστηριοτήτων του και στη συνεχή προσπάθειά του να διασαφηνίζει τις αναφορές του, τις μεθόδους του, την αποστολή του, το έργο του  και τις υπηρεσίες που προτείνει.

Οι τέσσερις πιο πάνω αρχές είναι θεμελιώδεις και ουσιώδεις. Οι Ψυχολόγοι δεσμεύονται να τις σεβαστούν, να τις προωθήσουν, να εμπνευστούν από αυτές και να τις γνωστοποιήσουν. Βασισμένοι σ’αυτές τις αρχές, οι Ψυχολόγοι ρυθμίζουν τις σχέσεις που διατηρούν στην δική τους επιστημονική και επαγγελματική κοινότητα και τις σχέσεις που αναπτύσσουν με το σύνολο των άλλων επαγγελματιών.

***

Επιμέλεια : Νίκος Αγαθοκλέους

Μετάφραση : Νίκος Αγαθοκλέους, Χαρά Ταπανίδου
Τελική διόρθωση κεμένου : Χριστάκης Αγαθοκλέους.

Εγκρίθηκε στην Qawra της Μάλτας στις 5 Νοεμβρίου 1994 από την Ομάδα της ΕFPPA / ΕΥΡΟΣΕΨ (European Federation of Professional Psychologists’ Associations / Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Συνδέσμων Επαγγελματιών Ψυχολόγων) Νοτίου Ευρώπης και επικυρώθηκε από το σύνολο της Ομοσπονδίας στην Αθήνα την 1η Ιουλίου 1995 από τα 29 μέλη της ΕΥΡΟΣΕΨ. Βλέπε «Psychologues et Psychologies», no 138, 1997.

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ - ενημέρωση του κοινού.

Νίκου ΑΓΑΘΟΚΛΕΟΥΣ

" Η κλινική ψυχολογία είναι μια ατομική και κοινωνική ψυχολογία, φυσιολογική και παθολογική. Αφορά το βρέφος, το παιδί, τον έφηβο, τον νεαρό ενήλικα, τον ώριμο, τον ηλικιωμένο και, τέλος, τον ετοιμοθάνατο άνθρωπο '' 

(Didier ANZIEU, 1983)

Η ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑ ΜΕ (ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΡΙΝ!) ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

 Η ψυχολογία είναι μια ανεξάρτητη και αυτόνομη επιστήμη που ασκείται από επαγγελματίες ψυχολόγους, προσφέροντας στο κοινό ιδιαίτερες και εξειδικευμένες υπηρεσίες.

Είναι μια όσο το δυνατό εξαντλητική μελέτη του ανθρώπου, ιδωμένος ως μια δυναμική ψυχοσωματική οντότητα. Η ψυχολογία τοποθετείται σφαιρικά και ολιστικά έναντι του ατόμου, ιδωμένο τόσο μέσα από την τωρινή του κατάσταση όσο και  την προσωπική και διαγενεαλογική του ιστορία.


Η μείζων και κύρια ενασχόληση τού ψυχολόγου είναι το ζήτημα της «ψυχικής υγείας», ανεξάρτητα του επαγγελματικού τομέα στον οποίο εργάζεται. Έτσι, ο ψυχολόγος είναι ο κατ’ εξοχήν ειδικός σε θέματα ψυχικής υγείας. 

Συνακόλουθα, κοινή αποστολή όλων των ψυχολόγων είναι η εξεύρεση και δημιουργία κατάλληλων συνθηκών, οι οποίες θα επιτρέψουν σε οποιονδήποτε άνθρωπο να μπορεί να κατασκευάσει ή να ανακατασκευάσει μια ταυτότητα, μια προσωπική ζωή, μια δημιουργικότητα, που για διάφορους λόγους διασαλεύτηκαν ή απειλούνται άμεσα να διασαλευτούν.


Ο ψυχολόγος προσφέρει υπηρεσίες πρόληψης, διαγνωστικής, αποκατάστασης και θεραπείας.


Μεγάλη μερίδα ψυχολόγων, λόγω της εξειδίκευσης και των ειδικών εμπειριών της, προσφέρει τις υπηρεσίες της σε ένα συγκεκριμένο πληθυσμό: παιδιά, έφηβους, ενήλικες, ηλικιωμένους, ζευγάρια, οικογένειες, ομάδες, σχολεία, επιχειρήσεις,...

Άλλοι εξειδικεύονται σε τομείς, όπως:

• Της νευροψυχολογικής εκτίμησης (π.χ. αξιολόγηση της ψυχολογικής κατάστασης ενός ατόμου, ύστερα από ένα δυστύχημα)

• Της δικανικής ψυχολογίας (πραγματογνωμοσύνη) (π.χ. αξιολόγηση της προσωπικότητας ενός εγκληματία ή ενός γονέα για τη φύλαξη ενός παιδιού κ.λπ.)

• Της διαμεσολάβησης (π.χ. όταν ένα ζευγάρι βρίσκεται σε διάσταση ή είναι στη διαδικασία του διαζυγίου)


• Του προγραμματισμού καριέρας (π.χ. επανεξέταση του σχολικού ή επαγγελματικού προσανατολισμού ενός ατόμου ) κ.λπ.

Επίσης, οι ψυχολόγοι εξειδικεύονται στη θεραπευτική αντιμετώπιση ειδικών προβλημάτων: αλκοολισμός, τοξικομανία, διατροφικές διαταραχές (βουλιμία, ανορεξία), ψυχοσωματική, μαθησιακά προβλήματα, παραβατικότητα, φοβίες, καταθλίψεις, κ.λπ.

Όμως, όλοι οι ψυχολόγοι, όποια και να είναι η πανεπιστημιακή τους εξειδίκευση, είναι αρκετά καλά εκπαιδευμένοι ώστε να παρακολουθήσουν και να κατευθύνουν ένα άτομο, όποιες και να είναι οι δυσκολίες που παρουσιάζει.


Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση και τη θεραπεία των ψυχικών δυσκολιών ενός ανθρώπου είναι σύστοιχες της πανεπιστημιακής εξειδίκευσης και των ειδικών εκπαιδεύσεων τού κάθε ψυχολόγου. Οι μέθοδοι αυτοί είναι:


1. Η ψυχολογική θεραπεία ή ψυχοθεραπεία 


Βασίζεται στην άποψη ότι οι ψυχικές δυσκολίες του ατόμου έχουν άμεση σύνδεση με τις προσωπικές εμπειρίες του και τις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους. Για να απαλλαγεί το άτομο από τις ψυχικές του δυσκολίες, πρέπει να προηγηθεί κατάλληλη παρέμβαση στους ενδοπροσωπικούς και διαπροσωπικούς αυτούς παράγοντες. 
(Αναστασία Καλαντζή – Αζίζη)

2. Η ψυχολογική αξιολόγηση

      (Didier ANZIEU)

Είναι μια διαδικασία που περιλαμβάνει κάποιες συναντήσεις με το άτομο (από 2 μέχρι 4). Είναι το κεντρικό μέρος της επισταμένης έρευνας της λειτουργίας του ατόμου. Η ψυχολογική διερεύνηση καταλήγει σε μια αξιολόγηση της προσωπικότητας, που ορίζεται ως εξής: σύνθεση την οποία πραγματοποιεί ο ψυχολόγος, μέσα από μια εις βάθος εξέταση του ατόμου. 


Η αξιολόγηση συμπεριλαμβάνει:

• μια ψυχολογική συνέντευξη
• παρατήρηση της συμπεριφοράς
• δοκιμασίες (tests) ικανοτήτων και προσωπικότητας.

Στόχος της ψυχολογικής αξιολόγησης είναι να δοθούν απαντήσεις στα ερωτήματα που εγείρονται, αποσαφηνίζοντας με τον καλύτερο τρόπο την ψυχική λειτουργία του ατόμου. Έτσι, η ψυχολογική αξιολόγηση συμβάλλει στο να αντιμετωπίσουμε εξ αρχής, και έγκαιρα,  τα προβλήματα που τίθενται ή εκείνα τα οποία προβάλλονται μέσα από τη διαδικασία της εξέτασης.

Οι συνηθέστεροι επαγγελματικοί τομείς στους οποίους παρεμβαίνει ο ψυχολόγος είναι οι εξής:

 Δημόσια υγεία
 Παιδεία
 Βιομηχανία και εργασία
 Διδασκαλία
 Έρευνα


Στην Κύπρο, το επάγγελμα του ψυχολόγου είναι νομικά κατοχυρωμένο [δες νόμο του 1995, αριθμός 60(1) και τις τροποποιήσεις που ακολούθησαν].

Για να μπορέσει κανείς να ασκήσει το επάγγελμα του ψυχολόγου και, επομένως, να προσφέρει ψυχολογικές υπηρεσίες στο κοινό, απαιτείται:

 1/ Προπτυχιακό πανεπιστημιακό δίπλωμα στην ψυχολογία 

2/ Μάστερ στην ψυχολογία διάρκειας τουλάχιστο δύο ετών και 

3/ Πρακτική άσκηση στην ψυχολογία, τουλάχιστο 1000 ωρών, εκ των οποίων οι 500 ώρες να είναι υπό πανεπιστημιακή εποπτεία.


Τέλος, η άσκηση του επαγγέλματος του ψυχολόγου διέπεται από την Κυπριακή Νομοθεσία, που απαιτεί την εγγραφή στο μητρώο επαγγελματιών ψυχολόγων, εγγραφή την οποία αποφασίζει, βάσει του Νόμου, το Συμβούλιο Εγγραφής, το οποίο διορίζεται από το Υπουργικό Συμβούλιο.

[όλες οι εικόνες είναι παρμένες, με κάποιες τροποποιήσεις, από το LE JOURNAL DES PSYCHOLOQUES]